İnsan psikolojisinin hayal ürünü olan ve tıpta henüz geçerliliği ispatlanmamış biçare bir durum. Modern çağın popüler hastalığı tükenmişlikmiş. Aşırı yorgunluk, bıkkınlık, sıkılganlık, yıpratılmışlık, stres ve gerginlik.
Bu kavramlar bugün net bir şekilde telafuz ediliyor. Önceleri başına gelenin ne olduğunu bilmeyen zavallı vardı zaten ortada. Pazartesi, talihsizliğinin anlam kaymasını yaşıyor her hafta başında.
Cuma’dan coşan, Cumartesi dağılan, Pazar toparlanamayan insanların travmalarına isim bulalım biran evvel. Pazartesi, iş başı yapmak, erken kalkmak, sorumluluklar, ertelenmiş görevler ve hiç bitmeyen bir tatil ruhu ile motivasyon eksikliği yaşayanların günah keçisi olmamalı.
Sendromlu Olan Pazartesi mi?
Pazartesi Sendromu
‘Boşver işi, biraz daha uyuyalım’ miskinliğinin, ‘bugün olmazsa yarın yaparım’ aldanmışlığının, ‘keyif çatacak çok şey var hayatta’ tembelliğinin öteki yüzüdür insanoğlunun. Mana bulabileceğimiz başka bir şey kalmadı ya! En iyisi bir sendrom icat edelim, bunu da Pazartesi’ye giydirelim.
Minareyi çalan kılıfı hazırlar ne de olsa. Zaten Salı da sallanır, Çarşamba çarşafa dolanır, Perşembe de perişan eder mazallah. Evraklar, dosyalar, patronlar, ödevler ve bunlarla kafayı yiyen bireylerin çalar saat, alkolü fazla kaçırmışız gibi korkularıyla kişilerin kendisini yiyip bitirdiği, çaresizlikleriyle baş edemeyip, herşey de olduğu gibi tükettiği bir gün işte.
